تنها یک گروه قادرند چشم خود را از نگاه به نامحرم بپوشند، کسانی که یاد حق در آنها نهادینه شده و عاشق حق شده اند و حاضر اند خواست خدا را بر خواست نفسانی خود مقدم بدارند و به خاطر رضایت خدا از رضایت نفس بگذرند. کسانی که خدای متعال را حاضر و ناظر خویش می بینند و در محضر خداوند به خاطر دوستی او کاری که مخالف رضا و محبت او باشد،انجام نداده خود را فانی در خواست و دستورات خدا می دانند. کسانی که امام دارند و تابع امام خویش اند و قدم جای پای او می گذارند وگرنه بقیه افراد که تابع نفس باشند در این وادی می لغزند و زمین می خورند و راه به جایی نمی برند.